xoruz

xoruz
is.
1. Toyuğun erkəyi. Kənd tamamilə yuxudan oyanmışdısa da xoruzlar səs-səsə verib banlaşırdılar. Ə. Vəl.. Bütün həyətlərdə kəndin xoruzları banlaşırdı. Ə. M.. // Toyuq cinsindən bəzi quşların erkəyi. Qırqovul xoruzu. – <Ovçu:> Ancaq bircə şərtim var: təkcə xoruzları vuracayıq. M. Rz..
2. məc. dan. Dalaşqan, davakar, savaşqan adam haqqında. Xoruz kimi – 1) sifəti qıpqırmızı, sağlam adam haqqında. Xoruz kimidir; 2) davakar, dalaşqan, döyüşkən (adam). <Hürü:> Nə olacaq, dəli qudurmuş atan təzədən genə çarxı xoruz kimi girib meydana, qoymaz görək dərdimiz nədir? N. V..
◊ Xoruz banı – sübh tezdən, alaqaranlıq. Üçüncü xoruz banı gecədən xeyli keçdiyini xəbər verdi. Heç kəs yatmaq istəmirdi. R. R.. Səhər <yolçu> xoruz banında ayıldı. Ə. M.. Xoruz banına kimi (qədər) – səhərə kimi, işıqlaşana qədər. Aralarında heç bir inciklik olmayıbmış kimi, ata ilə oğlunun şirin söhbəti xoruz banına kimi uzandı. Ə. Abasov. Xoruz səsi eşitməmiş (eşitməyən) – heç kəsin bilmədiyi, eşitmədiyi, görmədiyi, təptəzə. Sən özün bilirsən ki, mən həmişə elə söz deyirəm ki, qəribə olsun, təzə olsun, heç kəsin eşitmədiyi, bilmədiyi, danışmadığı olsun. Xoruz səsi eşitməmiş söz olsun. Mol. Nəsr.. Hər gün bu kimi yeni-yeni xoruz səsi eşitməyən xəbərləri alan telefonçu Əsgər, öz dostlarının qabağında xəcalət çəkməzdi. S. R.. Xoruza yükləmək, xoruza yük eləmək – var-yoxunu əlindən almaq, müflis eləmək, soymaq. <Ağa Kərim xan:> A gədə, Səfərəli, sənin qəsdin, balam, odur ki, məni xoruza yükləyəsən. N. V.. <Səlim bəy Nəcəf bəyə:> Gəlmişəm görüm, səni də bir xoruza yükləyə bilərəmmi? Ə. H.. Gör hələ bunları necə xoruza yükləyəcəyəm. S. R.. Xoruzu qoltuğuna verilmək – qovulmaq, işdən qovulmaq. Müdirin də xoruzu; Verildi qoltuğuna; Peşiman oldu özü; Bu müdir olduğuna. Ə. C.. Xoruzun quyruğu görünür – aşkar olur, üstü açılır, görünür (gizli saxlanılmalı olan şey haqqında). <Qərib:> Yox əşşi, burda xoruzun, vallah, quyruğu görünür. Ə. Ə.. Xoruzunu qoltuğuna vermək – qovmaq, işdən qovmaq. <Xəlfə:> Süleymanı bu vaxtadək heç bir yıxan olmamışdı, <Dursun> elə verdi xoruzunu qoltuğuna. . C. C..

Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti. 2009.

Игры ⚽ Нужен реферат?

Look at other dictionaries:

  • xoruzəx’ — (Ordubad) bax xoruzəy. – Uşax xoruzəx’ olub …   Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti

  • xoruz — I (Kürdəmir) qozun bütöv ləpəsi II (Göyçay) nar çiçəyi III (Kürdəmir) qapı cəftəsinin bərkidildiyi yer …   Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti

  • xoruzəy — (Lənkəran) inaq <adamda> …   Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti

  • pəpəxoruz — (Ordubad) dərman bitkisi adı …   Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti

  • ban — 1. is. 1. Arabanın təkərlərindən yuxarı olan hissəsi, qutusu, gövdəsi. Araba banı. – Araba cırıldamaqdan, ban cırıldayır. (Ata. sözü). // Eyni mənada avtomobildə. 2. Heyvanı qoşmaq üçün, arabanın qabağında olan ağac; yan dişlə. 3. Evin damı ilə… …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • banlamaq — f. 1. Oxumaq, ötmək (xoruz, beçə, qırqovul haqqında). Xoruz banlayır. – Bir qarının bir xoruzu var idi; Hər gün obaşdandan o banlar idi. A. S.. Haradasa, xarabalıqda doğrudan da bir xoruz banlayırdı. Ə. M.. 2. məc. Qışqırmaq, bağırmaq. Bir də… …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • ları — I (Ağdam, Bərdə, Gədəbəy, Salyan, Gəncə, Lənkəran, Şahbuz, Salyan, Şamaxı) 1. toyuq cinsi (Gədəbəy). – Toyuğumuzun iksi larıdı, qalannarı yox 2. döyüşkən toyuq və ya xoruz (Ağdam, Şahbuz). – Bizim bir ları xoruzumuz var; – Bı xoruz larıdı (Ağdam) …   Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti

  • beçə — is. <fars.> 1. Bala. 2. Çolpa, cavan xoruz. Siz sərv kimi sərkəş olub böylə boy atdız; İllik beçətək banlayaraq, xalqı oyatdız. M. Ə. S.. Dan atınca xoruz, beçələr banlar. A. Ş.. Xalq ehtiyac içində əziyyət çəkdiyi zaman, Tərlan ağınabozuna …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • heyratı — is. <Herat şəhərinin adından> Şərq muğamlarından birinin adı. Heyratı oxumaq. – Bir pərdə Çahargah, bir sim Heyratı; Bir ağız Dilqəmi gətirin mənə. M. Araz. Heyratı xoruz – iri, döyüşkən xoruz növü. Heyratı kəlağayı – iri, güllü kəlağayı.… …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • quqquldamaq — f. 1. Quq qu səs çıxarmaq. Turac quqquldayır. Alabaxta quqquldayır. 2. Xoruz kimi səs çıxarmaq, banlamaq, quq qu eləmək. Kəblə Hətəm xan qırmızı cığalı xoruz kimi quqquldadı. S. R …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”